Toon items op tag: Mode maken

De kerstvakantie begint op
24 december 2018. 
We zijn er weer op maandag
7 januari 2019.

Een mango op mijn fruitschaal staat zo leuk. Maar ik vind mango best ingewikkeld. Want op het moment dat ik hem wil eten is hij vaak nog niet rijp. En als hij rijp is vergeet ik hem. En omdat ik dat dan vergeten ben is hij de dag daarna niet meer te eten.
Want dan is hij bruin en fluffy.

Maar de mango heeft een geheim. Hij kan namelijk verwerkt worden tot een lap stof die veel weg heeft van leer.
Dit hebben student-ontwerpers van de Willem de Kooning Academie in Rotterdam ontdekt toen zij de opdracht kregen “iets te doen aan de gigantische voedselverspilling”. Zij vonden op een markt in de buurt van de academie elke dag ruim 3.500 kilo onverkoopbare groente en fruit, waaronder vele mango’s.

Gekozen werd om de mango’s te gaan bewerken. Om eens te kijken wat daar mee te doen was.
Een klassieke kooktechniek werd gebruikt, de techniek waarmee koks van oud fruit snoepjes maken. Ze pureren het oude fruit, verwijderen de pitten en koken de puree vervolgens.
Door het koken worden de suikers in het fruit geactiveerd, waardoor een stevige drab ontstaat. Ze smeren het gekookte fruit uit over verschillende ramen die met bakpapier zijn bekleed. Vervolgens laten ze dit drogen. Hierdoor ontstaat een onalledaags fruitleer.

Het belangrijkste speerpunt voor de ontwerpers is het materiaal technisch zo bruikbaar mogelijk te maken. Ze zouden hiervoor materialen als epoxyhars kunnen gebruiken, maar de studenten gebruiken liever duurzamere producten.

In "Blue City" in Rotterdam (voormalig Tropicana) staan een paar schoenen tentoongesteld die gemaakt zijn van mangoleer. Ze zijn qua design prachtig om te zien maar schijnen te smelten zodra je ermee in de regen loopt.
Er is dus nog werk aan de winkel om te verfijnen en een goede structuur te krijgen die zich in alle omstandigheden gedraagt als echt leer. Maar het begin is er.
Bovenstaand tasje is ook van mango (niet te verwarren met een tasje van het merk Mango).

De zomer is begonnen bij Textiel en Vorm.
Een fijne vakantie!
Op maandag 3 september starten de lessen weer.

Velvet is een serie van Spaanse bodem en speelt in de vijftiger jaren. In totaal zijn er vier seizoenen gemaakt.
Velvet is één van de meest prestigieuze modehuizen van Spanje. De kleding die daar verkocht wordt komt uit eigen atelier.
Ana Ribera is de hoofdpersoon. We volgen haar in de ontwikkeling van naaister, coupeuse, ontwerpster tot stijlicoon. 

Wanneer Ana, als weeskind, naar de zaak komt wordt ze al snel vriendjes met Alberto Márquez Navarro, hij is de erfgenaam van de winkel. Ana’s oom Emilio die chef is in de zaak ontfermt zich over zijn kleine nichtje. Alberto en Ana  groeien samen op en het is een kwestie van tijd voor ze ook op elkaar verliefd worden. Daar ontstaat dan wel gelijk het grote probleem. Want hoe kan Alberto nou ooit een relatie krijgen met een meisje van de werkvloer? Het is de rode draad in dit verhaal. Romantiek is een belangrijke factor in deze serie.

Waar ik graag naar keek was het fantastische decor waarin alles zich afspeelde. De mode, de stijl, de stoffen en de ateliers waar de mooiste Haute Couture gemaakt werd hielden mij aan de buis gekluisterd. Het suizen van de naaimachines. Het behoedzaam knippen van de prachtigste stoffen die duidelijk niet van de lapjesmarkt kwamen. De accessoires die in de winkel verkocht werden als onmisbaar detail bij de jurken van de allerrijksten van Madrid. In de loop van de seizoenen zie je dat Ana de mode toegankelijker wil maken voor een groter publiek. Als meisje van eenvoudige komaf  heeft zij hart voor de lagere sociale klasse. Ook zij mogen er mooi uitzien in betaalbare eigentijdse mode. De Prêt-à-Porter wordt geboren. Lees in mijn volgende blog hierover. En als het enigszins kan: kijk naar de serie. Velvet. Op Netflix.

Op 1 september zijn de lessen weer begonnen. Wat leuk om iedereen weer te zien en de vakantieverhalen te horen. Zo ook die van mijn kinder-jeugdgroep die afgelopen maandag van 18.00 tot 19.30 weer zijn aangeschoven in mijn atelier.
Graag wil ik iemand uit die groep voorstellen met een verhaal dat mij als docent blij heeft verrast met haar creativiteit en talent.
Madelief is haar naam. Voor de vakantie is zij met een paar lessen begonnen bij Textiel en Vorm.

Madelief is 11 jaar en zit in groep 8 van de basisschool in Well.
Naast vakantie vieren met haar ouders en zusje is Madelief aan de slag gegaan achter de naaimachine. Zij wilde een etui te maken voor het nieuwe schooljaar. En dat is heel goed gelukt! Zo goed dat zij zelfs opdrachten kreeg van vriendinnetjes en anderen er voor hen ook één te maken. Met verschillende leuke stofjes heeft zij een ware collectie van 21 stuks gemaakt. De etuis zijn voorzien van een gekleurde rits en zijn heel mooi uitgevoerd en afgewerkt. Een extra leuk detail is de naamkaartjes die zij er bij maakt zodat elk etui een persoonlijk accent krijgt. Wil je ook zo’n leuk etui hebben? Neem dan contact op via .

Madelief is alweer weer enthousiast begonnen aan een nieuw project: een jurkje maken voor haarzelf. Ze zal daar waarschijnlijk de lockmachine voor gaan gebruiken. Het werken met deze machine heeft zij al aardig onder de knie gekregen heb ik gezien. En dat is wel bijzonder!

Zo door Madelief! Het wordt een leuk jaar waarin je nòg meer kan laten zien wat er allemaal met textiel en de naaimachine mogelijk is.

Leer is mooi maar prijzig. Om leer ter verwerken tot een kledingstuk kan je wel wat ervaring gebruiken. Als je uitschiet met de schaar of het torn-mes dan heb je spijt van de dure aankoop die je hebt gedaan. Stiksels zijn ook niet zo makkelijk zonder schade uit te halen als je een foutje hebt gemaakt.

Maar geen nood……..

Voor de relatieve beginner in textiel-bewerken is er een oplossing in de vorm van kunstleer. Om te oefenen voor het echte “leer” werk.
Kunstleer is goedkoper maar heeft dezelfde uitstraling. Een bijkomend voordeel is het onderhoud: het is gemakkelijker schoon te houden. Een nadeel ten opzichte van leer is dat er eerder slijtage op kan treden. Maar dan maak je gewoon toch weer een nieuwe jas of jurk?

Kunstleer (of imitatieleer, skai ) bestaat uit een kunststof die aangebracht is op een drager van katoen. In de kunststof wordt een tekening en structuur gedrukt die lijkt op de structuur van leer. Van oorsprong zijn het stoffen die geen vocht doorlaten, maar er zijn inmiddels ook veel varianten ontwikkeld die een ademende werking hebben. Deze stoffen hebben een micro-poreuze structuur.

Op 1 september beginnen de lessen weer bij Textiel en Vorm.
Heb je inspiratie gekregen voor het maken van een vegetarische jurk of jas? Ga dan vast eens snuffelen in de stoffenzaken of op de markt. En zoals je weet: voor het uitzoeken van een patroon is er een uitgebreide keuze in mijn patronen-bibliotheek.

Textiel en Vorm bestaat 7 jaar, 10 maanden, 1 week en 1 dag.

Graag wil ik als gast op deze website op dit willekeurige moment mijn zegje doen. Met de loftrompet erbij.

Het is een cliché…de bedrijven die aan de keukentafel beginnen. Tegenwoordig is daar de mooie naam “Start-Up” voor. Nou was het niet echt de keukentafel, maar wel een tafel met naaimachine in de aangrenzende ruimte naast de keuken waar het startschot viel. Met een enkele cursist. Even daarna kwam er een naaimachine bij met een bijbehorende tweede cursist. En zo ging de klos garen steeds verder rollen. Hanneke werd gevraagd om lessen aan tieners te geven voor BSO de Kanteel in den Bosch. De naailessen voor jongeren ging zij ook thuis geven. Daarnaast werden er ook workshops georganiseerd. Soms samen met anderen uit de creatieve branche.

Voor HCH Modevakschool werd zij docent in haar eigen Textiel en Vorm ruimte. Het werd druk in het atelier met 4 werkplekken met naaimachine. Een extra tafel stond permanent opgesteld voor de lockmachine. De paspop en de demo-pop hadden een eigen hoek met goed uitzicht over de cursisten. En de strijkplank kon er ook nog wel bij evenals de materialen, klossen garen, stoffen, tijdschriften, boeken. Knus was het wel te noemen.

Toch was dit wel het moment om uit te breiden. De aangrenzende garage en bijkeukentje stonden gelukkig te wachten om opgeruimd en opgeknapt te worden om zo  goede dienst te kunnen bewijzen aan Textiel en Vorm.

Een aantal maanden geleden is deze nieuwe extra ruimte in gebruik genomen. Er is plaats gekomen voor 2 extra cursisten, een koffie-en thee keukentje, een winkeltje en de kniptafel.

Een “Start-Upper” ben je niet meer Hanneke. Al langer heb je laten zien dat je een “Go-Onner” bent. Nog vele jaren zo door met Textiel en Vorm! Dat wens ik je.

Modegiganten laten zich natuurlijk vaak inspireren door oude technieken en toepassingen.
Zo liet Coco Chanel (1883-1971) zich terug voeren naar vervlogen tijden en kwam uit bij het Romeinse rijk. Waar het quilten een bezigheid was die wellicht ontstond om lekker warm te blijven. Want: quilten is het op elkaar stikken van een aantal lagen textiel zodat een “Puffy” resultaat ontstaat. Een quilt is van oorsprong een doorgestikte deken. Warm, dik en comfortabel.

Nou zal Coco in het quilten niet als hoofdzaak een warmtebron gezien hebben. Want hout-en kolenkachels en later de centrale verwarming deden dat warm houden vast voor haar. Zij zal op zoek zijn gegaan naar een modieuze toepassing van de doorgestikte stoffen die eigentijdse originaliteit uitstraalde. En een mogelijkheid om zich te onderscheiden. Zo ging zij ontwerpen maken die geschikt waren om te quilten.

We kennen het resultaat. De tasjes. De dure tasjes die zo vaak nagemaakt worden over de hele wereld. De kopieën onderscheiden zich vaak niet van de “echte”. Nog steeds is het een modeartikel dat in Fashionland niet meer is weg te denken.

Dat hadden de Romeinen toch nooit gedacht.

De volgende keer schrijf ik over nog een techniek die ver terug voert. Patchwork. Daarbij komt een andere modeontwerper automatisch in beeld: Karl Lagerfeld.

De Jumpsuit. Oorspronkelijk werd dit kledingstuk gedragen door parachutisten. Vandaar de naam : ”springpak”. Het is een kledingstuk dat in zestiger jaren veel gedragen werd als populair en modieus item in de popcultuur. Ook in de tachtiger jaren kwam het kledingstuk terug, maar dan in de vorm van een broekpak.

De Jumpsuit is opnieuw terug. Regelmatig zie deze “blouse en broek aan één stuk” gedragen worden. Let maar eens op Annnechien Steenhuizen tijdens het 20 uur journaal . Zij verschijnt regelmatig in dit kledingstuk. En zo vele anderen..
De jumpsuit is comfortabel en leuk. En in allerlei varianten te maken. Met korte en lange mouwen. Of met een topje als bovenstuk.

Annelissa (op de foto) heeft er ook één gemaakt tijdens de lessen. Een hele leuke. Van soepele stof. Deze jumpsuit is ideaal om mee te nemen op vakantie. Voor in de stad of op de boulevard is het prettig dat je kleding niet “opwaait” in de wind. Ook is hij koel in de zon…terwijl je toch beschermt bent tegen zonnebrand. En wat dacht je van ‘avonds: de muggen die doorgaans je enkels en onderbenen graag te pakken willen nemen hou je zo lekker op afstand.

Krijg je ook al zin in de vakantie. Ik wel.

Mijn winkel is niet zo’n zaak met verschillende verdiepingen waar je een dagje kan gaan shoppen. Hoewel dat ook heel leuk zou zijn. Maar de detailhandel is niet mijn vakgebied. Waarom heb ik dan toch een kleine winkel naast mijn atelier heb aangelegd: daar kan ik een eenvoudig antwoord op geven. Gewoon: omdat het handig is. Tijdens de lessen is het regelmatig gebleken dat bijvoorbeeld ineens de vlieseline op is op een cruciaal moment. Ook komt het voor dat beginnende cursisten graag wat advies en uitleg willen hebben bij de verschillende accessoires die nodig zijn als basisuitrusting. De tarnmesjes, naaimachinenaalden, kopspelden, patroonpapier liggen mooi uitgestald om onder de loep genomen te worden. Ook is het handig gebleken eens te kijken welke materialen geschikt zijn bij de lap stof die je al in huis had. Even snuffelen tussen de spulletjes kan je daarbij verder helpen.
Naast de praktische voordelen die mijn winkel biedt, houd ik blijvend mijn blik open voor nieuwe materialen en noviteiten die met mijn vakgebied te maken hebben. Zoals ik dat altijd gewend ben. Het inkopen en laten zien van nieuwe materialen in mijn Pop-up winkel is voor mij een leuke nieuwe stap!