Toon items op tag: Mode

Wie zijn knopen telt, is ergens onzeker over en probeert een besluit te nemen met de knopen van zijn vest, bloes of overhemd als hulpmiddel.
Ga ik bijvoorbeeld "ja of nee" op reis met een zelfgemaakte jas uit het atelier van Textiel en Vorm.

Dat dacht waarschijnlijk mijn man voor wie ik een winterjas maakte die hij voor het eerst droeg op zijn zakenvliegries naar Krakau (Polen).

Bij het passen van de jas had hij namelijk al een flinke prik van een naald te pakken. De naald is waarschijnlijk daarna op eigen houtje een wandeling gaan maken tussen de voering en de jas….en werd niet meer gevonden.

Totdat vlak voor de security de naald zich weer meldde…..door vergezeld van de bijbehorende draad uit de jas te gaan bungelen vlak voordat de safety-check plaats zou vinden.

Wel een geluk dat dit gebeurde. Want het zou toch erg jammer zijn geweest als de bodyscan zou aangeven dat deze passagier eerst zijn voering uit zijn jas zou moeten halen voordat hij aan boord zou kunnen.

Zal ik voortaan, net als op de operatiekamer, een lijst maken van voorwerpen die ik gebruikt heb? Zodat alle naalden, spelden, scharen weer netjes daar opgeborgen worden daar waar ze horen. Misschien is dat beter.

Je knopen….en je naalden tellen.

Maatwerk

Kledingmaten voor dames verschillen. Per merk. Per land. Als je in Nederland bijvoorbeeld maatje 40 hebt zal je in Frankrijk maat 42 uit het rek moeten halen om te passen. En in Italië maat 46 (oeps). In de VS zal maat 12 voor jou dan de goede maat zijn. Deze verschillende maataanduidingen staan wel weer voor Medium.

Nu weet ik het niet meer…….kan dat niet anders? Als ik lees hoe lang er al nagedacht wordt om meer uniformiteit in de maataanduidingen te krijgen vrees ik dat het een lastige kwestie is.
Dat waar men al zo lang aan gewend is….in elk individueel land…laat zich niet zo makkelijk ombuigen. De grote modehuizen in bijvoorbeeld Frankrijk en Italië hebben hierin ook een bepalende vinger in de pap. Zij staan er bepaald niet om te springen om hun petite voortaan als medium te verkopen. Of andersom. Ze zijn gehecht aan hun eigen maat.

De International Orginazation for Standardization wil het zo graag; een Internationale norm. Wij ook? Of zullen we gewoon de tabellen gebruiken die er zijn. Zelf vind ik dat niet zo’n probleem. Ik wil het gevoel dat mijn maat in bijvoorbeeld Italië “niet klopt” liever tussen haakjes plaatsen. Ik weet hoe het zit. Het is maar een aanduiding.

Maar waar hebben we het over….kleding kopen? We maken het gewoon. Met een standaard patroon. Of precies nagemaakt van een goed zittend eigen kledingstuk. Of voor nog meer perfectie…met een maatpatroon speciaal voor jou gemaakt. Dat kan bij Textiel en Vorm.

edited by: pomelo.nu

De broekrok is terug. Eerlijk gezegd had ik niet gedacht ooit nog eens over dit fenomeen uit de jaren 80 te gaan schrijven. De broekrok was onderwerp van veel kritiek. En werd geassocieerd met lomp. onvrouwelijk, degelijk en saai. Youp van het Hek heeft er in een van zijn conferences ook het nodige over gezegd. De vrouw in een geruit wollen rok, of was het en broek….daar was veel mis mee. Volgens mij werden daarna niet veel vrouwen meer in dit kledingstuk gesignaleerd. Zelf heb ik mij er eigenlijk ook nooit aan gewaagd.

De jaren 80. We laten dit even achter ons en gaan eens met frisse blik opnieuw bekijken of de broekrok iets voor ons kan zijn als kledingstuk waar je wel heel goed mee voor de dag kan komen.
De naam is veranderd in “Culotte”. Dat scheelt. En ik vind hem leuk. Zo’n leuke goed vallende korte of lange broek(rok) kan met het kiezen van de juiste stof zo mooi staan. En je kan er zowel sportief als op “chique” mee op de Catwalk.
Patronen zijn er weer volop. Wil je het proberen…dat kan!

edited by: pomelo.nu